اخلاق و عصبانیت و خشم. 

سلام. من به حضور برسونم که اخلاقم خوبه. یعنی مهربونم ، بخشندم چیزی داشته باشم با طرفم نصف میکنم و صبورم هستم اخلاقم خوبه خدا رو شکر اما مشکل من اینه چرا بعضی آقات حالم خوب نیست و ناراحتم خودم میدونم دلیل ناراحتیم چیه وقتی ناراحت هستم کسی چیزی بگه مخالف حرف من باشه عصبی میشم باید جواب بدم اصن جوابش ندم بیشتر حالمو میگیره اعصابم هم بیشتر خرد میشه . میشه راهنمایی کنید چیکار کنم. چون ممکنه اون لحظه چیزی بگم که طرف ناراحت شه و اصلا اصلا اصلا خوشم نمیاد دل کسیو بشکونم وقتی ناراحتم دوس ندارم کسی بیاد سمتم خب من بهش میگم اول میگم ک حالم خوب نیست ادامه نده ولی وقتی بیشتر ادامه میده و اذیتم میکنه حالا هر کی باشه دوستم ، دختر خالم ، دختر عموم هر کی باشه اول میگم حالم خوب نیست وقتی ادامه بده منم عصبی میشم مثلا حرف بدی ک بهش میزنم اینه (بی تربیت ، بی‌شعور، ادب نداری) حالا اینا کوچیکن ولی بزرگ باشه مثلا تیکه بندازه منم جور دیگ برخورد میکنم . میگم بعضیا واقعا اخلاقشون یا ذهنشون مریضه. ولی اینارم دوس ندارم بگم . خواهشا راهنمایی کنید . دلیل ناراحتی خصوصی میباشد(با عرض معذرت)??.

تیم نوجوانی

سلام دختر گلم. زمانی که نتونی به یه مشاوره اعتماد کنی و راز خودتون رو بیان نکنی واقعا توقع کمک هم نداشته باش. تا وقتی دلیل این همه خشم خودتون رو بیان نکنید هیچ کمکی نمیتونیم بهتون بکنیم.