عرق

بهداشت

سیزدهمین مورد عرق است، با توجه به روایات عرق بدن هم از کثیفی‌ها است البته لازم نیست انسان فوراً آن را بشوید مگر اینکه آن‌قدر زیاد شود که بو و رنگ لباس تغییر کند زیرا در این صورت عنوان کثیفی صادق می‌شود البته مواردی هم استثنا شده چه اثری داشته باشد چه نداشته باشد. عرق حیوان نجاست‌خوار: امام صادق (ع) می‌فرمایند: «لا تأكلوا لحوم الجلالات (وهي التي تأكل العذرة) وإن أصابك من عرقها فاغسله.»[21] یعنی «گوشت نجاست‌خوار را نخورید و اگر عرق بدنش به شما اصابت کرد آن را بشویید.» پیامبر (ص) می‌فرمایند: «لا تشرب من ألبان الإبل الجلالة وإن أصابك شئ من عرقها فاغسله.»[22] یعنی «شیر شتران نجاست‌خوار را نخورید و اگر چیزی از عرق این شتران به شما اصابت کنید بشویید.» عرق جنب: در روایت آمده: «سألت أبا عبد الله عليه السلام عن القميص يعرق فيه الرجل وهو جنب حتى يبتل القميص فقال: لا بأس وان احب ان يرشه بالماء فليفعل.»[23] یعنی «از امام صادق (ع) سؤال شد درباره پیراهنی که انسان در آن عرق کند درحالی‌که جنب باشد تا جایی که پیراهن خیس شود، امام فرمودند اشکال ندارد ولی اگر دوست دارد روی آن آب بپاشد.» در روایت آمده: «سألت أبا عبد الله عليه السلام عن الثوب يجنب فيه الرجل ويعرق فيه فقال: أما أنا فلا احب أن انام فيه وان كان الشتاء فلا بأس ما لم يعرق فيه.»[24] یعنی «از امام صادق (ع) سؤال شد درباره پیراهنی که انسان در آن جنب شود و در آن عرق کند، امام فرمودند من دوست ندارم در این پیراهن بخوابم، اگر زمستان باشد اشکالی ندارد مگر اینکه عرق کند.» در روایت آمده: « قلت: لابي عبد الله عليه السلام رجل أجنب في ثوبه وليس معه ثوب غيره قال: يصلي فيه وإذا وجد الماء غسله.»[25] یعنی «به امام صادق (ع) عرض کردم کسی در پیراهنش جنب شده و پیراهن دیگری ندارد، امام فرمودند در آن نماز بخواند، اگر آب پیدا کند آن را بشوید.» اگر آب منی به لباس اصابت کند نمی‌تواند با آن لباس نماز بخواند و باید بدون لباس نماز بخواند، در این روایت بحث کثیفی عرق است که بهتر است شسته شود. در روایت آمده: «يسأله عن الثوب الذي يعرق فيه الجنب ايصلي فيه؟ قال: ان كان من حلال فصل فيه وإن كان من حرام فلا تصل فيه.»[26] یعنی «از امام کاظم (ع) سؤال کردم درباره پیراهنی که جنب در آن عرق می‌کند، آیا می‌تواند در آن نماز بخواند، امام فرمودند اگر جنابت از حلال باشد می‌تواند در آن نماز بخواند و اگر از حرام باشد در آن نماز نخواند.» عرق حائض: در روایت آمده: «قلت: لابي عبد الله عليه السلام المرأة تحيض تعرق في ثوبها فقال: تغسله، قلت فان كان دون الدرع أزار فانما يصيب العرق ما دون الازار قال لا تغسله.»[27] یعنی «از امام صادق سؤال شد درباره زن حائضی که در پیراهن خود عرق می‌کند، امام فرمودند آن را بشوید، سؤال شد اگر پیراهنی که در آن عرق کرده پیراهن دیگری هم روی آن باشد و عرق فقط لباس به زیر اصابت کند، امام فرمودند آن را نشوید.» اگر لباس زیر نجس باشد چون مرطوب است لباس رویی را هم نجس می‌کند و لازم است هر دو لباس شسته شود، بنابراین در این روایت صحبت از نجاست نیست بلکه صحبت از کثیفی است. منابع: [1] الخصال، شيخ صدوق، ص۶۲۶. [2] الاصول من الکافي، شیخ کلینی، ج۶، ص۲۴۵. [3] تهذيب الأحكام، شيخ طوسي، ج۱، ص۲۶۱. [4] سوره مائده، آیه۶۰. [5] تهذيب الأحكام، شيخ طوسي، ج۱، ص۲۶۱. [6] سوره توبه، آیه۲۸. [7] الاصول من الکافي، شیخ کلینی، ج۲، ص۶۵۰. [8] الاصول من الکافي، شیخ کلینی، ج۳، ص۱۱. [9] الاصول من الکافي، شیخ کلینی، ج۶، ص۲۶۴. [10] الاستبصار، شيخ طوسي، ج۱، ص۱۹۲. [11] الجعفريات- الأشعثيات، محمد بن اشعث کوفی، ص۲۶. [12] الجعفريات- الأشعثيات، محمد بن اشعث کوفی، ص۲۶. [13] الجعفريات- الأشعثيات، محمد بن اشعث کوفی، ص۲۶. [14] من لا يحضره الفقيه، شیخ صدوق، ج۱، ص۷۴. [15] تهذيب الأحكام، شيخ طوسي، ج۱، ص۲۲۹. [16] من لا يحضره الفقيه، شیخ صدوق، ج۴، ص۴. [17] الاصول من الکافي، شیخ کلینی، ج۳، ص۶۱. [18] الاصول من الکافي، شیخ کلینی، ج۳، ص۴۰۵. [19] قرب الإسناد، أبي العباس عبدالله بن جعفر الحميري، ص۱۶۳. [20] الاصول من الکافي، شیخ کلینی، ج۳، ص۴۰۷. [21] الاصول من الکافي، شیخ کلینی، ج۶، ص۲۵۰. [22] الاصول من الکافي، شیخ کلینی، ج۶، ص۲۵۱. [23] تهذيب الأحكام، شيخ طوسي، ج۱، ص۲۶۹. [24] تهذيب الأحكام، شيخ طوسي، ج۱، ص۴۲۱. [25] تهذيب الأحكام، شيخ طوسي، ج۱، ص۲۷۱. [26] الذكرى، الشهيد الأول، ص۱۴. [27] تهذيب الأحكام، شيخ طوسي، ج۱، ص۲۷۰