خمر
بهداشت
دوازدهمین مورد خمر است، امام صادق (ع) می‌فرمایند: «إذا أصاب ثوبك خمر أو نبيذ مسكر فاغسله إن عرفت موضعه فإن لم تعرف موضعه فاغسله كله»[18] یعنی «اگر خمر یا نبیذ مست‌کننده به پیراهن اصابت کند، آن را بشوی، اگر محل آن را میدانی همان‌جا را بشوی و اگر محل آن را نمی‌دانی همه لباس را بشوی.» در روایت آمده: «سألت أبا عبدالله (ع) عن الخمر والنبيذ والمسكر يصيب ثوبي ، أغسله أو أصلى فيه؟ قال : صلّ فيه إلا أن تقذره فتغسل منه موضع الأثر ، إن الله تبارك وتعالى إنما حرم شربها»[19] یعنی «از امام صادق (ع) سؤال کردم درباره خمر و نبیذ مسکر که به لباسم اصابت می‌کند آیا آن را بشویم یا در آن نماز بخوانم؟ امام فرمودند نماز بخوان مگر اینکه آن را کثیف حساب کنی، پس محل اثر (جایی که رنگ گرفته) را بشوی، خداوند فقط نوشیدن آن را حرام کرده.» با توجه به این روایت صحبت نجاست نیست زیرا اگر چیزی نجس باشد اگر اثر آن مشخص باشد یا نباشد فرقی نمی‌کند. در روایت آمده: «سأل أبا عبد الله (عليه السلام) عن الفقاع فقال: لا تشربه فإنه خمر مجهول فإذا أصاب ثوبك فاغسله.»[20] یعنی «از امام صادق (ع) سؤال شد درباره آب جو، امام فرمودند آن را نخورید زیرا این خمری است که شناخته‌شده نیست و اگر به لباست اصابت کرد آن را بشوی.»
