لباس و پوشش

لباس و پوشش

خُف

لباس و پوشش

در لغت، خف به معنای چیزی است که کف پا را می‌پوشاند. کلمه «خف» برای کف پا گفته می‌شود. خف به معنای کف پا است ولی از روایات استفاده می‌شود مراد از خف چیزی است که همه‌ی پا را می‌پوشاند به دلیل روایاتی که مسح بر خف را بیان می‌کنند. سنی ها پا را می‌شویند و یا روی خف مسح می‌کنند. معلوم می‌شود درآوردن خف سخت است زیرا می‌گویند اگر خف باشد روی آن مسح شود ولی ائمه(ع) می‌فرمایند که این کار صحیح نیست و روز قیامت پوست هرچیز به خودش برمی‌گردد و پوست حیوان و چرم حیوان به حیوان برمی‌گردد و وضوئی دیگر نخواهد بود. بنابراین خف چیزی است که روی پا را می‌پوشاند بلکه استفاده می‌شود خف، حالت جوراب دارد ولی از چرم ساخته می‌شود. شاید خف، به کفشی گفته می‌شود که داخل خانه پوشیده می‌شود که به آن «روفرشی» گفه می‌شود. در روایت آمده است: مَنْ لَمْ يَجِدْ إِزَاراً فَلْيَلْبَسْ سَرَاوِيلَ وَ مَنْ‌ لَمْ‌ يَجِدْ نَعْلَيْنِ‌ فَلْيَلْبَسْ خُفّا یعنی کسی که سرتاسری نداشت شلوار بپوشید و کسی که کفش پیدا نکرد خف بپوشد. این روایت دلیل بر این است که «خف» غیر از کفش است. استفاده می‌شود که مطلوب اول، کفش و دمپایی است که در صورت نبود آن ها، خف پوشیده می‌شود. در روایت دیگر آمده است: كَانَ ع يَدْخُلُ الْمُتَوَضَّأَ فِي خُفٍ‌ صَغِير یعنی پیامبر(ص) با یک پاپوش کوچک وارد در وضوء خانه می‌شد. در روایات خواص خف با خواص کفش فرق می‌کند و گاهی باهم مشترک هستند. در روایات خف مناسب مشکی است ولی کفش نباید مشکی باشد. خف سفید برعکس کفش خوب نیست، هنچنین خف قرمز خوب نیست. در روایت آمده است: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ ع وَ عَلَيَّ خُفٌ‌ مَقْشُورٌ فَقَالَ يَا زِيَادُ مَا هَذَا الْخُفُّ الَّذِي أَرَاهُ عَلَيْكَ قُلْتُ خُفٌّ اتَّخَذْتُهُ فَقَالَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ الْبِيضَ مِنَ الْخِفَافِ يَعْنِي الْمَقْشُورَةَ مِنْ لِبَاسِ الْجَبَابِرَةِ وَ هُمْ أَوَّلُ مَنِ اتَّخَذَهَا وَ الْحُمْرَ مِنْ لِبَاسِ الْأَكَاسِرَةِ وَ هُمْ أَوَّلُ مَنِ اتَّخَذَهَا وَ السُّودَ مِنْ لِبَاسِ بَنِي هَاشِمٍ وَ سُنَّةٌ یعنی نزد امام باقر(ع) داخل شدم درحالیکه پاپوش سفید شده داشتم فرمود این چه پاپوشی است که پوشیده ای عرض کردم همینطوری پوشیده ام فرمود آیا نمی‌دانی پاپوش های تراشیده و سفید از لباس جباران است و آن ها اولین کسانی بوده اند که پاپوش سفید پوشیده اند و پاپوش قرمز لباس پادشاهان ایران است و پاپوش سیاه از لباس بنی هاشم است و لباس پایمبران (ع) است. بعید نیست که این روایت قابل اعتماد باشد ولی امروزه چون پاپوش استفاده نمی‌شود، ثمره ای ندارد. پاپوش شامل جوراب نمی‌شود. فوائد خف پیشگیری از سل: لُبْسُ الْخُفِّ أَمَانٌ مِنَ‌ السِّلِ‌ یعنی پوشیدن پاپوش ایمنی از بیماری سل است. پیشگیری از جذام: إِدْمَانُ لُبْسِ الْخُفِ‌ أَمَانٌ مِنَ الْجُذَامِ‌ قَالَ قُلْتُ فِي الشِّتَاءِ أَمْ فِي الصَّيْفِ قَالَ شِتَاءً كَانَ أَوْ صَيْفاً یعنی مداومت بر پوشیدن پاپوش ایمنی از جذام است. البته قید مداومت در پیشگیری از سل و جذام توسط پاپوش وجود دارد. قوت بینایی: در چند روایت آمده است: لُبْسُ الْخُفِّ يَزِيدُ فِي قُوَّةِ الْبَصَر یعنی پوشیدن خف قوت بینایی را زیاد می‌کند.