نمازی برای هدیه معنوی به اموات
نمازها
مالك بن دينار مى گويد گفت: شب جمعهاى بر گورستانى وارد شدم و ناگهان نور درخشانى را ديدم. از روى تعجّب گفتم: لا إله إلّا اللَّه، گويى خداوند- عزّ و جلّ- اهل اين گورستان را آمرزيده است. ناگهان شنيدم كه هاتفى از دور ندا مى كند و مى گويد: اى مالك بن دينار، اين هديه مؤمنان به اهل قبور و برادران ايمانىشان مى باشد. گفتم: سوگند به خدايى كه تو را به زبان آورد، از تو مى خواهم كه به من بگويى آن هديّه چيست؟ گفت: مؤمنى در اين شب برخاست و وضوى كامل گرفت و دو ركعت نماز خواند و در هر ركعت يك بار سوره فاتحة الكتاب و سوره قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ، و سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ قرائت نمود، و گفت: «اللّهُمَّ، إِنّى قَد وَهَبتُ ثَوابَها لِأَهلِ المَقابِرِ مِنَ المُؤمِنينَ.» - خداوندا، من ثواب آن را به مردگان مؤمنين هديه نمودم. از اين رو خداوند، ما را از شرق و غرب و از هر سو، نور و گشايش و شادمانى عنايت فرمود. مالك مى گويد: من همواره آن را در شبهاى جمعه مى خواندم، تا اينكه پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله را در خواب ديدم و ايشان به من فرمود: «اى مالك، در برابر نورى كه به امّت من هديّه نمودى، خداوند در ثواب آن تو را آمرزيد.» سپس فرمود: «خداوند در قصرى بهشتى كه «منيف» ناميده مىشود، خانهاى براى تو بنا نمود.» عرض كردم: معناى «منيف» چيست؟ فرمود يعنى «مشرف بر اهل بهشت.» منبع : آداب حضور ( ترجمه فلاح السائل ) ص 168
